In de jaren 1947 en 1948 verwierp het door de Republikeinen gedomineerde Congres vrijwel alles wat de Democratische president Harry Truman voorstelde. Dat deden ze in de verwachting dat Truman in 1948 de presidentsverkiezingen zou verliezen zodat ze daarna, met een eigen president, hun programma vorm zouden kunnen geven. Zoals bekend liep het anders en wist Truman die verkiezingen toch te winnen. Een van de redenen daarvoor was het verwijt van de president dat het Congres hem alleen maar had gedwarsboomd. Daarmee raakte hij een snaar bij de gewone Amerikaan.

Truman liep tegen dit thema aan toen hij aan het begin van zijn whistle stop-toer door de vs, in juni 1948, verrassend veel respons kreeg op het do-nothing-verwijt aan het Republikeinse Congres. Op de Democratische conventie ging hij er op door en kondigde hij aan dat hij de Congresleden onmiddellijk zou terughalen van hun vakantiereces. Dan moesten ze maar eens laten zien of ze iets tot stand konden brengen. In de vijftien dagen vergaderen midden in de zomer gebeurde natuurlijk niets. Maar Truman had zijn punt gemaakt. De kiezers konden dit soort blufpoker van de kleine man uit Independence, Missouri, wel waarderen.

In zijn eerste twee jaar had Barack Obama ook te maken met een congres dat weigerde iets te doen. Maar de belangrijkste reden daarvoor was dat de Republikeinen met een filibuster alles konden dwarsbomen. Obama heeft nooit de aanvechting gehad om tegen het congres, of tegen de Republikeinen daarin, te hoop te lopen. Misschien had hij het voorbeeld van Truman moeten volgen. Nu was Obama gedwongen om na de grote nederlaag in november 2010 enige minder florisante compromissen te sluiten.

Het congres dat na de verkiezingen van 2012 aantrad mag nu de geschiedenisboeken in als het minst productieve. Dat kwam omdat de meerderheid in het Huis (de Republikeinen) het onderling niet eens konden worden en daarom verlamd raakten en in de senaat de Democraten dom en de Republikeinen destructief waren. Resultaat: niets, nup, nada. Pas na de verkiezingen van 2014 besloot Obama te doen wat hij al in 2009 had moeten doen: het congres negeren en gewoon doen wat nodig is.