Letterlijk de muziek- of reclamewagen die voorop rijdt in een optocht, hier gebruikt als politieke metafoor voor datgene waar je op springt als het kudde-instinct van kiezers of gedelegeerden onstuitbaar lijkt te zijn. In dat geval moet je op tijd aan boord springen, anders hoor je bij de verliezers en dat levert natuurlijk niets op.

Beroemd is de cartoon uit 1902 van toenmalig president Roosevelt, die in 1901 de vermoorde McKinley was opgevolgd. De wagen was goed gevuld met ‘vrienden’ van de president. Hoewel de Republikeinse bazen voor 1901 weinig van Roosevelt moesten hebben, staken ze over hem nu de loftrompet. Alleen de belangrijkste man, Senator Platt – ook wel bekend als Boss Platt, tot dan toe een carrièremaker of –breker -, rende wanhopig achter de wagen aan in een poging alsnog aan boord te springen. De als Boss Platt bekend staande carrièremaker of –breker werd getekend als een pathetisch figuur met zijn nu waardeloze zweep.

In 1952 werd een heuse Eisenhower-Nixon-bandwagon gebouwd van drie grote opleggers, die de voorbewerking deed als de kandidaten op tournee waren. Vergelijk het maar met de reclamewagens die in de Tour de France voor de karavaan uitrijden. Soms nemen de bobo’s de verkeerde bandwagon. Zo klauterden eind 2003 Jan en Alleman aan boord van de wagen van Howard Dean, die toen onstuitbaar leek. Laten we zeggen dat het hen geen bonuspunten opleverde bij de uiteindelijke kandidaat, John Kerry.