Ah, Donald dear, I am so disappointed we can’t meet a deux.

Nou vooruit dan maar: Femke Halsema, mijn burgemeester, heeft groot gelijk. Een boerkaverbod is on-Amsterdams. Sterker, het is on-Nederlands, hoewel ik met dit laatste goed moet oppassen om dat Buma (die van de ‘boven klasse’) en Rutte tegenwoordig in het haatzaaierskoor zingen.

Het is een domme wet die niets anders doet dan provocateurs helpen die vrouwen met boerka’s op straat gaan sturen om domme politici van dienst te zijn. Het is on-Nederlands omdat we ooit een land waren dat niet opkeek van rare kleding. De enige reden dat boerka’s verboden gaan worden is om anti-moslim activisten een fopspeen te geven.

Halsema heeft niet gelijk dat de wet, dom als hij is, niet in Amsterdam zou gelden. Dat doet hij wel. Maar gelukkig heeft ze weer wel gelijk dat het handhaven ervan een zo lage prioriteit heeft, dat het er niet van zal komen. Dat heeft niet alleen zij zelf zo bedacht, maar de hele driehoek. Dat moeten we dan ook niet doen.

Laatst begon de politie ineens fietsers zonder achterlicht te bekeuren op de Overtoom. En inderdaad, fietsen zonder achterlicht (en heel Amsterdams, door het rode licht), is veel gevaarlijker dan boerka’s. De manier waarop taxi chauffeurs rijden, idem ditto.

Daarom ben ik blij dat Halsema mijn burgemeester is. Dat de Telegraaf in zijn anti-Groen Links campagne een gemakkelijk doelwit heeft, soit, maar de Telegraaf is dan ook heel on-Amsterdams. 

En overigens vind ik ook dat domme politici domme dingen mogen zeggen en dat dus de oliedomme haatzaaier van de PVV niet vervolgd moet worden. Hij verdient onze aandacht niet. Let meer op de meezaaiers van VVD en CDA.

De Clintons zijn weer op pad. In Toronto begonnen ze hun road show, tickets tussen de 35 en 435 dollar. De kas moet bijna leeg zijn.

Ik begin een repeterende plaat te lijken, maar dat komt toch echt omdat de Clintons, als een soort onuitroeibare pest, de Amerikaanse politiek blijven vervuilen. Wanneer beseffen deze twee nou eens dat ze niet welkom zijn, dat hun tijd is geweest – en werd afgesloten met de dramatische gratieverleningen door Billy op 20 januari 2001?

Het leervermogen van Hillary is nul. Quod erat demonstrandum, zou Baudet zeggen. Oftewel in goed Nederlands: dat laat ze maar weer eens zien.

Ik moet het eens zijn met Trump en zijn oorlogshitser John Bolton (regime change in Iran) dat het voor hen geen enkel doel dient om naar de banden van de moord op Khashoggi te luisteren. Ze kunnen dat inderdaad overlaten aan martelexperts, zoals het hoofd van de CIA. Die weet inderdaad waar ze het over heeft en volgens de berichten zou de CIA ook de Saoedische baas MbS als opdrachtgever hebben geidentificeerd.

Als Trump en Bolton de analyse van de CIA zouden accepteren, zou hun Midden Oosten Strategie (die bestaat uit het beschermen van Israel en het oorlog voeren met Iran) in duigen vallen. De ophef (nou ja) over hun weigering te luisteren is onzinnig. Sorry hoor, hier zitten de media op het verkeerde spoor.

Hun echte onderwerp moet de voorkeur zijn van de president en zijn hulpje om net te doen alsof ze nog onzeker zijn over de opdrachtgever van de moord. Of eigenlijk zelfs dat niet, de psycho zegt ronduit dat het hem niet uitmaakt wat Mohammed bin Salam organiseert aan moordpartijen, of hij het wel of niet gedaan heeft, verandert niets aan zijn onvoorwaardelijke steun voor de man. En het punt dat Trump opnieuw zijn eigen CIA afvalt, mag ook vaker gemaakt worden.

Of de beide heren naar de band hebben geluisterd of niet (ik kan me voorstellen dat ze niet graag een moord horen plegen) maakt dus helemaal niets uit. De steun voor autoritaire moorddadige regimes is onvoorwaardelijk – val ons niet lastig met morele overwegingen. Het is erger dan see no evil, hear no evil. Het is simpelweg: maakt niet uit wat voor evil er gaande is, we zien het, we horen het (van de CIA) en we steunen de moordenaar. 

Wilt u op een heel andere manier tegen ons absurde publieke omroepstelsel aankijken? Hier een artikel over matching funds, een systeem dat onze bizarre omroepen handhaaft maar met directe inspraak van de kijker/luisteraar. Daarnaast moet er gewoon een NPO zijn voor publieke nieuwsvoorziening. Voor de verandering ben ik het eens met de VVD.

Happy Thanksgiving. No, don’t talk about Trump. He’s not worth it.

Klik hier voor de achtergrond bij Amerika’s mooiste feestdag.

Onder het pseudoniem Robert Galbraith heeft J.K. Rowling tot nu toe vier private eye boeken geschreven. De hoofdpersoon is Cormoran Strike. Zijn partner in het werk is Robin, een aantrekkelijke vrouw die Strike begrijpt en het werk heerlijk vindt, maar is opgezadeld met een dudd van een echtgenoot. Strike en Robin hebben een relatie die diep en hartgevoeld is maar nooit werkelijk een liefdesrelatie mag worden want dan is hij voorbij.

De eerste drie boeken waren behoorlijk goed. De net verschenen vierde, Lethal White, is helaas een mislukking. Of een teleurstelling, moet ik zeggen. 

Het is een dik boek en dat komt doordat Rowling slecht geëdit is – dat is meestal de reden dat boeken dik zijn, maar ik had van haar hogere verwachtingen. De lezer wordt niet erg hoog ingeschat door Rowling. Alles wordt uitgelegd, aangekondigd, afgekondigd, herhaald. Emoties worden niet alleen getoond (in dialoog) maar ook nog eens verteld. Rowlings maakt een zootje van ‘show don’t tell’, een schrijversvaardigheid die ze wel degelijk heeft maar hier heeft uitgezet.

Het probleem wordt verergerd (of misschien hangen de twee samen) doordat het verhaal totaal ongeloofwaardig is. Aan het einde ervan moet Rowling met enig kunst en vliegwerk, onverwachte verrassingen, het zaakje aan elkaar knopen. Het wordt er niet geloofwaardiger op.

Strike is een karakter dat mijn favoriete private eye schrijvers, Daniel Hammett en Raymond Chandler, zouden herkennen. Jammer dat hij na deze teleurstellende vierde episode maar één mogelijkheid heeft om te overleven: Robin moet dood. Wat er dan van Strike overblijft, kan interessant zijn. We weten dat Rowling kan schrijven; er ligt werk te wachten.

De psycho had het gisteren druk met gratie verleningen. Eerst de kalkoen vanwege de Thanksgiving morgen,  vervolgens de moordenaar die Saoedi Arabië leidt. Morgen volgt waarschijnlijk Ivanka Trump voor het schenden van regels over email gebruik – die ze, zegt ze, niet kende. Voor domheid is geen excuus. Wie na een campagne van drie jaar lock her up over email gebruik claimt de regels niet te kennen … Nou ja, wie sheriff Arpaio gratie verleent nadat hij is veroordeeld voor het schenden van de grondwet, moet tot alles in staat geacht worden.

De Khashoggi doofpot doet me denken aan het voorspel voor de eerste Irak oorlog. Toen ging een klungelige Amerikaanse diplomate langs bij Saddam Hoessein zonder duidelijk te maken dat een bezetting van Koeweit voor de VS onacceptabel was. Saddam had net jarenlange Amerikaanse steun achter de rug, enkel en alleen omdat hij Iran lastig viel met een acht jaar durende oorlog die honderdduizenden doden kostte. Hij dacht dat hij wel kon wegkomen met een bezetting van Koeweit – de VS wilde hem immers als bondgenoot houden. Het resultaat kennen we. Roekeloze autoritaire types hebben de neiging om hun almacht te overschatten en verkeerd te gebruiken. Zie: Saoedi Arabië.

Dit moordenaarsregime dat al jaren een brute oorlog voert in Jemen en Qatar probeert te ondermijnen, kan uit Trumps vrijbrief voor moord en voorkeur voor autoritaire regimes alleen maar afleiden dat ze overal mee kunnen wegkomen. Duterte, idem ditto. Erdogan, Sissi, Xi: de VS is niet geïnteresseerd in mensenrechten of simpele menselijke waardigheid. Alles wijkt voor America First, of beter, Trump First.

Paul Rosenmöller en Mei Li zijn ‘lijsttrekkers’ voor de Eerste Kamer verkiezingen. 

Ik zie beide graag in de Eerste Kamer maar de absurditeit van deze Provinciale Staten verkiezingen wordt er alleen maar groter door. Belachelijk dat we via de Provinciale Staten mogen/moeten/kunnen ongedaan maken wat de enige werkelijke parlementsverkiezingen, die voor de Tweede Kamer, tot stand hebben gebracht.

In lage opkomst, verkeerde onderwerp, niet levende dubieuze indirecte verkiezingen gaan we over het lot van dit kabinet beslissen. Kan het absurder?

Als de Eerste Kamer werkelijk lijsttrekkers heeft, werkelijk politieke macht uitoefent, kunnen we daar dan voor kiezen? Of beter, kunnen we dat orgaan gewoon afschaffen, zoals D66 ooit wilde? Overigens werd er al bij de grondwetswijzingen in de jaren 1910 over het afschaffen gepraat. 

Dat wil alleen maar zeggen dat het niet zal gebeuren. Niet dat het niet nog steeds noodzakelijk is.

Onze enige echte parlementaire stem wordt straks ongedaan gemaakt door de stem voor een provinciaal orgaan waar, laten we eerlijk zijn, geen kiezer wat om geeft. De ondermijning van onze democratie komt niet alleen uit de uiterst rechtse hoek maar ook uit de koker van deze gevestigde belangen.

Maybe he did know, maybe he didn’t. We zullen het nooit weten. Onzin, het rapport van de CIA vertelt wie de opdrachtgever was van de moord op Khashoggi.

De bullshit artist in het Witte Huis laat de mogelijkheid open, maar ach, we hebben deze moordenaars nodig om onze oorlog met Iran te voeren. Maakt niet uit wat de CIA zegt, de moordenaar zelf heeft ontkend en de goedgelovige Trump (als het hem zo uitkomt) gelooft werkelijk dat hij de waarheid spreekt.

Opnieuw zet Trump een deel van zijn eigen regering opzij, dit keer de CIA, omdat het niet in zijn kraam te pas komt. Zoals de CIA in 2002 bereid was om de rapportage over Irak aan te passen aan wat de toenmalige bende van Cheney wilde horen (Slam Dunk, jongens, we pakken Irak zo in), zo past nu de psycho zijn interpretatie aan na een gelukkig op het oog wel realistisch rapport van diezelfde CIA.

En zo gaat Trump verder met het ondermijnen van de Verenigde Staten, zichzelf en de wankele balans in het Midden Oosten.