Twee mooie en zorgwekkende artikelen in de FT. Wolfgang Münchau betoogt dat minster Salvini van Italië bezig is met het uitwerken van een ondermijning van binnenuit van de EU. Oostenrijk, Italië, Hongarije, Polen en Beieren zullen in 2019 proberen samen zoveel macht in de Europese verkiezingen te veroveren dat ze de EU zoals we die kennen kunnen uitdagen. Hij noemt Salvini ‘fearless’ omdat de man niet de aanvechting heeft om door de elite erkend of geaccepteerd te worden zoals eerdere Italiaanse leiders. De Eurocrisis, zegt Münchau, komt samen in Italië: financieel en qua immigratie. De EU wacht een lot als een soort van Weimar.
Rana Foorohar betoogt dat de financiële elites nu al een jaar of dertig Amerika runnen (ze verwijst ook naar Mancur Olsons theorie dat als naties falen als de financiële elite domineert).In een mooi verhaal combineert ze de Chinese poging om de elites te temperen via anti-corruptie beleid en de Amerikaanse vrije val in handen van de operators (let op de ondernemers en bankiers die Trump liefhebben omdat hij hun belastingen heeft verlaagd – ze hebben geen andere maatschappelijke doelstellingen).
De elites hebben Trump geaccepteerd als middel om zichzelf te verrijken, zoals ze eerder de Democraten op hun zielloze middenkoers zetten waarin Billy Clinton Wall Street omarmde en Barack Obama Silicon Valley. Ze denkt dat er grotere verwijdering tussen de groepen in Amerika zal ontstaan, met als bewijs de draai naar links onder meer te zien in de 28-jarige Sanders-aanhanger die de vierde man in de Democratische hiërarchie in de voorverkiezingen versloeg.
Foorohar concludeert het volgende: “The left has a choice to make between capital gains and moral certainty. The right must decide whether it still has a soul. The centre will not hold — and there will be big economic and political impact as it crumbles. The US may well be heading towards a choice between fascism driven by rural whites or socialism driven by urban millennials.”
Over the top? Steeds meer denk ik dat dit inderdaad het voorland is.
