Maandelijks archief: november 2017

Al Franken moet blijven – misschien niet

Geplaatst op door

Breaking News: tweede klacht over Franken. Nu heeft hij echt problemen.

 

Ik denk dat senator Al Franken clementie verdient. Niet omdat hij een progressieve Democraat is maar omdat zijn overtredingen beperkt zijn – zolang er niet meer opduikt – en hij het goed heeft afgehandeld. Voor zover we nu kunnen zien is het geen roofdier a la Clinton of Trump, laat staan Weinstein of Roy Moore.

Ik weet niet of hij de metoo waanzin kan overleven, maar Franken verdient beter.

Gewaagd overigens dat de psycho over Franken durft te tweeten. Hoe zat het ook weer met het pussy grabbing en de zestien vrouwen die een aanklacht tegen hem willen indienen?

Clinton hád moeten aftreden

Geplaatst op door

Als u misschien dacht dat #metoo koorts mij had gegrepen: ik heb toch nog maar even het artikel in de Volkskrant opgeduikeld waarin ik betoogde dat Clinton moest vertrekken toen Lewinsky bekend werd. Gedateerd 24 januari 1998. Ik kreeg toen een bak shit over me heen van progressieven die meenden dat je Democratische presidenten niet moet aanvallen. Hetzelfde verhaal zal gaan gelden voor Senator Al Franken, goede man, goede senator, hork toen horkerig zijn nog mocht. Tough shit.

Hieronder in volledige tekst.

Het is tijd voor Clinton om op te stappen – snel graag

De Amerikaanse president Bill Clinton heeft zichzelf onmogelijk gemaakt. Alle partijen hebben er belang bij dat hij aftreedt. Behalve de Republikeinen, meent Frans Verhagen, want die hebben meer aan een aangeschoten Clinton dan aan drie jaar president Al Gore….

BILL CLINTON zou zichzelf, zijn land en de wereld een plezier doen als hij aftrad als president. Zijn positie is onhoudbaar, om minstens twee redenen.

Feitelijk is zijn presidentschap voorbij. Hij heeft geen politiek en moreel gezag meer om met de middelen die het ambt verschaft effectief te regeren.Ernstiger nog is dat Clinton iedere dag dat hij langer aanblijft het ambt van president omlaag haalt en zo structurele schade toebrengt aan het Amerikaanse politieke systeem. De situatie die nu is ontstaan is onomkeerbaar.
Zelfs als de meineed-zaak, die tot impeachment (de procedure die het Congres instelt om de president af te zetten) zou kunnen leiden, niets om het lijf blijkt te hebben, dan nog is inmiddels genoegzaam aangetoond dat Clinton ongeschikt is voor het ambt dat hij bekleedt. Het spoor van seks met vrouwen waarmee hij ook een relatie als superieur had, is te lang geworden. Hier is sprake van een pathologische schuinsmarcheerder, een misbruiker van zijn machtspositie. Of hij nu gouverneur, president of hondenvanger is, Clinton lijkt onder alle omstandigheden zijn positie te gebruiken om aan zijn seksuele gerief te komen.
De meest recente gevallen van de dames Willey en Lewinsky tonen dat zijn onverantwoordelijk gedrag zich niet heeft beperkt tot zijn tijd voor het presidentschap, maar dat hij gewoon is doorgegaan met het opdringen van zijn lusten aan employées of stagiaires van het Witte Huis.Dat de dames er mee instemden is een argument waarvan ik had gehoopt dat het in dit soort machtsverhoudingen niet meer zou worden gebruikt.Is een éénentwintigjarige, die graag carrière wil maken, en op een dag in het privé-kantoortje wordt geroepen van de baas, iemand die daar in alle vrijheid en zonder druk over beslist? Paula Jones klinkt met de dag geloofwaardiger.
Fundamenteel is dat wat Clinton doet geen privé-activiteit is die ons niets aangaat. Clinton is president en zijn gedrag beïnvloedt zijn positie als zodanig. Aangezien we daar allemaal mee te maken hebben, is het iedereens zaak. Het heeft invloed of zijn functioneren, of je zijn gedrag nu wel of niet acceptabel vindt. Als er nog drie jaar een gehavende, gedeukte en verongelijkte persoon in het Witte Huis zit, dan is de kans op serieus beleid gering.Minstens even belangrijk is dat het gedrag van Clinton gedrag simpelweg niet acceptabel is. Is het te veel gevraagd om te verlangen van publieke leiders, gekozen op basis van het vertrouwen dat ze de belangen van de samenleving behartigen, het goede voorbeeld geven of zich op zijn minst niet misdragen?
Je hoeft geen moraalridder te zijn om vast te stellen dat het Clinton aan essentieel normbesef ontbreekt. Blijkbaar snapt hij niet, of wil hij niet snappen, dat je als president ook een zekere waardigheid hebt op te houden. Laten we maar eens gewoon vaststellen dat we van een leider beter verwachten en dat wanneer hij dat niet kan opbrengen, hij naar ander werk moet omzien.Een andere reden om van Clinton af te willen is zijn klaarblijkelijke bereidheid om met vuur te spelen. Hij zoekt het gevaar op – niet de hoogst gewaardeerde eigenschap voor een president. Stel u voor: gedurende al die jaren dat Paula Jones het Witte Huis achtervolgde met haar sexual harassmentzaak, oefende degene die haar beschuldigingen altijd heeft ontkend, precies dezelfde praktijken uit in zijn nieuwe, nog machtiger positie.
Ik ben geen psycholoog, maar er is blijkbaar iets dat politici en andere mensen met macht verleidt tot dit soort gedrag. Voormalig presidentskandidaat Gary Hart leed aan hetzelfde fenomeen en ook Clintons voorganger John F. Kennedy testte voortdurende hoe ver hij kon gaan. Dat Clinton nu gesnapt wordt, maakt het onacceptabele gedrag van hen die niet gepakt werden nog niet aanvaardbaar.
Natuurlijk zijn Amerikanen niet preutser of conservatiever dan de rest van de wereld. Als zij weten dat een president als president functioneert, kunnen ze veel van hem accepteren. Maar dan moet hij er al zitten – uiteindelijk kan je hem moeilijk kwijt.
Wel speelt het een rol in hun besluitvorming of ze iemand voor de eerste keer in een leiderschapspositie zetten. Clinton zou nooit gekozen zijn in 1992 als ze hadden geweten wat ze nu weten. Dat is geen preutsheid, maar pragmatisme. Waarom zou je een amorele risico-zoeker in het Witte Huis zetten?
Wat de optie om af te treden extra pikant maakt, is dat president Clinton daarmee het politieke fortuin van zijn gedachtengoed en zijn partij geweldig zou opkrikken. Niet alleen heeft hij een goede reden om af te treden (zodat het niet al te opportunistisch lijkt), maar hij heeft ook een goede opvolger.
Al Gore moet in staat worden geacht om de komende drie jaar het presidentschap nieuwe inhoud te geven en zo als ijzersterke kandidaat de verkiezingen van 2000 in te gaan. En Clintons historische positie? Ach, die is toch al reddeloos verloren.Degenen die het meest ongelukkig moeten zijn met de huidige ontwikkelingen zijn dan ook juist de Republikeinen die Clinton zo graag pootje wilden haken. Zij zijn oneindig meer gebaat bij een zwakke president die nog drie jaar moet volmaken, dan bij een sterke, nieuwe man die met een schone lei kan beginnen.
Mogelijk krijgen ze de ultieme straf voor het wensen van iemands ondergang: de wens komt uit. Als Clinton zijn kwelgeesten echt een hak wil zetten, kan hij geen beter middel vinden. Maar ook als hij niet zo cynisch is, misschien moet hij dan toch maar realistisch zijn. Zijn presidentschap is voorbij.Over en uit. Tijd om weg te wezen. Snel graag.Frans Verhagen is hoofdredacteur van Amerika.
 

Weinstein bereikt Billy

Geplaatst op door

Ik heb altijd gevonden dat Bill Clinton een sleazeball was die zijn kans op een historisch presidentschap vergooide omdat hij zijn broek niet aan kon houden – en, breder gezien, geen discipline kende, helaas een kwaliteit die babyboomers eigen is.

Ik heb ook nooit goed begrepen waarom vrouwen hem bleven verdedigen. Enkel omdat hij een Democraat was? Een vermeende progressief? Die discussie heb ik onder meer indertijd met Ruth Oldenziel gevoerd. Het valt te betogen dat Lewinsky in een consensual relatie zat met Clinton, maar ik blijf het fout vinden dat zo’n machtig man in zo’n verhouding terecht komt met een stagiaire. En dan waren er de vrouwen die wel klonken maar genegeerd werden, Paula Jones voorop.

Niet Clinton is ervoor gestraft maar het land en de babyboomers die zich schaamden voor hun president en baalden dat er niets tot stand kwam.

Maar de vrouwen die niet Lewinsky heten krijgen nu in het Weinstein tijdperk eindelijk de kans om geloofd te worden. Ja, er was veel meer aan de hand in het Witte Huis. Het is een vorm van rechtvaardigheid dat Hillary, die meer wist dan bekend is of zij erkend heeft, uiteindelijk daar de last van droeg. Gelukkig ook maar dat we niet door het proces heen moeten van een nieuwe aanval op de echtgenoot van de president en opnieuw een gebroken presidentschap.

Geen misverstand, ik denk dat Trump ook een sleazeball is maar dat is niet relevant voor de beoordeling van Billy.

Lees het artikel in de New York Times over de dames die twintig jaar lang genegeerd werden.

Klein bier in Californië

Geplaatst op door

De schietpartij in Californië leverde maar vier doden op, naar het schijnt omdat de school die de schutter aanviel in lock down ging toen ze schoten hoorden waardoor hij alleen maar door de ramen kon schieten.

Goed werk van die school, in Amerika moet je voorbereid zijn op het ergste.

De Amerikaanse media besteden er nauwelijks aandacht aan. Je moet toch zeker wel boven de 20 scoren om de politici aan het bidden te krijgen. Dit was klein bier.

Heeft dat do nothing Congres werkelijk niets beters te doen?

Geplaatst op door

Het schijnt dat het ministerie van Justitie, kleine Jeff uit Alabama, bezig is met het opzetten van een onderzoek a la Mueller naar de Clinton Foundation, meer speciaal de afspraken over een deal uit 2010 over nucleaire brandstof. Als minister zou Hillary Clinton daarbij betrokken zijn geweest volgens de samenzweerders in het Oval Office en Fox in ruil voor groot geld voor de foundation.

Er vallen een aantal dingen te zeggen over deze treurige ontwikkeling.

1) Hebben die Republikeinen niets beters te doen? Bengazi verder onderzoeken? Russische bemoeienis misschien? Andere onzin?

2) We zien hier de nu al oude Trump strategie om de aandacht af te leiden van eigen problemen: begin over Hillary te ratelen. Dat zou niet zo erg zijn als het Republikeinse Huis, gespeend van enig ethisch besef, niet zo gemakkelijk meeging in dit soort onzin.

3) Dit onderzoek komt op verzoek van de president die vorige week ertoe opriep, in zijn typerende bla bla stijl. Kleine Jeff doet wat de baas zegt maar het roept allerlei vragen op over de onafhankelijkheid van het ministerie van Justitie dat ook geacht wordt de uitvoerende macht te controleren en zich niet op te stellen als uitvoerders van de president.

Qua stupiditeit en tijdsverspilling staat deze onderneming ongeveer op gelijk niveau met de pogingen van sommige domme Democraten om een impeachment op gang te brengen.

In dat kader wijs ik graag op de mooie column van Timothy Egan in de NYT over de chef voetenkusser in het Witte Huis, de volgzame heilige Mike Pence. Gaat vooral over die onzin van de heilzame werking van bidden als middel tegen massamoorden (ook Paul Ryan heeft daar last van) maar plaatst ook de leegheid en het gevaar van Pence in bredere context.  Klik hier.

Een Democraat in de staat van Jeff?

Geplaatst op door

So far, so good. Roy Moore, de psychopaat (en hij was dat al lang voor de psycho de kluts kwijt raakte) die een van de armste en meest racistische staten van Amerika wil vertegenwoordigen, Alabama, gaat keihard in tegen de beschuldigingen dat hij kleine meisjes lastig valt.

Nou ja, niet echt er tegen in, hij vindt het vrij normaal. Net als zijn aanhangers die deze man vergelijken met Jozef die een veel jongere Maria bezwangerde. Never mind dat ze volgens hun bijbel onbevlekt ontvangen was, en never mind dat dit de moslimofoben zijn die altijd met de pedofilie van Mohammed aan komen (vraag het Wilders maar). Het zou beschamend zijn als het niet zo belachelijk en over the top was.

De Republikeinen, een partij waar alleen John Kasich zonder zonden is, draaien zich weer in alle bochten om zich uit dit wespennest te wringen.

So far, so good, want Moore geeft niet toe. Hij blijft kandidaat. Dat is mooi. Of hij wint en de Republikeinen hebben een mini-Trump in hun midden, of hij verliest, misschien door lage opkomst of een write in kandidaat, en dan wordt voor het eerst sinds decennia een Democraat senator van de staat van Jeff Sessions.

Wat kan leedvermaak toch fijn zijn.

Poetin en de psycho

Geplaatst op door

Poetin heeft hem oprecht verzekerd dat hij niets heeft gedaan om de verkiezingen te beïnvloeden. De psycho heeft hem recht in de ogen gekeken en gelooft hem.

Het is geen impeachable offense om een idioot te zijn maar deze knieval voor een man die het Amerikaanse democratische systeem ondersteboven heeft gegooid zou voldoende reden moeten zijn om de psycho in chief af te zetten.