Dit kabinet wordt, volgens Rutte, een kabinet voor ‘de gewone, normale Nederlander’.  En vertrouwen in de toekomst is het thema.

Rutte’s formulering impliceert dat er ook niet gewone, niet normale Nederlanders zijn. Die burgers, die niet voldoen aan het plaatje dat hij voorhoudt – en gegeven de aard van de verkiezingscampagne met Buma’s nonsens en Rutte’s pogingen om Wilders buiten de deur te houden doet dat het ergste vermoeden. Zij hoeven blijkbaar van dit kabinet niets te verwachten.

Je zou denken dat kabinetten er zijn voor alle Nederlanders. Mijn vertrouwen in de toekomst onder deze club is minimaal.

Begrijpelijk en verwacht besluit van Dijsselbloem maar hij had deze overwegingen ook kunnen maken voordat hij op de lijst ging. Hij was een van de gezichten van de PvdA – zeker nadat Samsom was weggewerkt.

Niet netjes. Slecht voor het aanzien van de politiek.

Senator Diane Feinstein van Californië is een goede senator.

Maar ze is 84 en deel van het gerontocratisch Democratisch probleem. Op zo’n manier komt er nooit nieuw bloed. Opdonderen oudjes.

En ja, minderheidsleider Nancy Pelosi, 76, zou ook moeten verdwijnen.

Deze bejaarden, Clinton, Pelosi, Feinstein, Sanders zijn het ergste dat de Democratische Partij kan overkomen in een poging voor zichzelf een toekomst te scheppen.

Mike Pence is een bijbelsharia bepleitende fluim, een meeloper met Trump die op eigen kracht nog nooit iets tot stand bracht.

Zaterdag liep hij weg bij een NFL wedstrijd toen een aantal spelers knielden tijden het volkslied. Iedereen, ook Pence, wist dat ze dat zouden doen. Zijn weglopen was dus in dienst van de psycho die zo zijn racistische spelletje nog wat langer kon uitrekken.

Pence is een gevaarlijk heerschap. Als hij president zou worden dan runnen de Republikeinen in het Congres het land. Pence is niet zozeer competent en in die zin anders dan Trump, hij is niet totaal onvoorspelbaar incompetent.

In mijn aangename duo optreden met Maarten van Rossem, afgelopen zaterdag op het Geschiedenis Festival, moest ik hem maar één keer echt tot de orde roepen. Het was toen we het hadden over de nabije toekomst met Trump. Ik wierp de mogelijkheid op dat Trump gewoon doodgaat, een moderne Warren Harding, verteerd door besef van incompetentie, corruptie en ongelukkig in het ambt.

Maarten begon een vreugdedansje te maken, alsof dat een plezierig vooruitzicht was. Zijn reactie was kortzichtig. Met Pence als president zijn we eindeloos veel slechter af dan met Trump. Zo was het ook met kleine Bush. Je hoopte maar dat die gezond zou blijven zodat de echte autoritaire leider, Dick Cheney, het niet over zou nemen met zijn bende. Nu hoop je dat Trump het redt tot 2020 om te voorkomen dat kleine Mickey, klein van geest en klein van ethiek, het land gaat aanvoeren.

In de NYT een verhaal over de Amerikanen die de dictator van Turkije gevangen houdt. Misschien een wijze les voor Nederlandse Turken die denken dat Turkije een vrij land is: als je twee paspoorten hebt dan telt alleen het Turkse en je wordt even zo vrolijk om onzinnige Gülen redenen in het gevang gesmeten.

Het is bizar dat dit land een NAVO bondgenoot is. Het wordt tijd consequenties te verbinden aan de ontwikkeling van dit treurige land. In de Sovjet tijd was Turkije een soort noodzakelijk bolwerk om de Russen van de Middellandse Zee weg te houden – of in elk geval werd het zo verkocht.

Dat hoeft niet meer. Laat Erdogan het zelf maar opknappen met de Russen. Wij hebben de Turken niet mee nodig en zij ons ook niet. Integendeel, ze spugen in ons gezicht. Tijd om niet de andere wang te keren.

Er is geen Dreamers deal. Dat had iedereen kunnen weten die ooit een afspraak met de psycho heeft gemaakt. Hij zal je naaien.

Democraten die dachten dat ze iets bereikt hebben, zullen snel moeten laten weten dat dit geen deal is maar een dictaat.

Het is een manier voor Trump, of beter gezegd de mini-Bannon in het Witte Huis, Stephen Miller en de racist op Justitie, om toch die muur te krijgen en dan ook nog met steun van de Democraten.

Ze moeten dit soort manipulatie afwijzen, en wel direct, anders lopen ze het risico in het Trump spectrum gezogen te worden. Er is geen ruimte voor deals met Trump. Wie vorige maand dacht dat de psycho nadat hij zijn partijgenoten heeft afgebrand openstaat voor een serieuze afspraak met de oppositie, heeft zichzelf voor de gek gehouden.

De psycho heeft een manier gevonden om zijn onverstandige beloftes te houden en toch niet te hoeven te handelen. Hij noemde het Iran verdrag de slechtste deal ooit – for what it’s worth van iemand die talloze keren failliet is gegaan en zijn leveranciers heeft opgelicht.

Iedere 90 dagen moet hij bevestigen dat Iran zich aan de deal houdt. Dat doet Iran en dus heeft de psycho een probleem. Hoe komt hij er vanaf zonder dat hij volstrekt onterecht Iran ervan beschuldigt dat het het verdrag breekt?

De oplossing is tegelijk lachwekkend en inventief. Hij bevestigt niet maar laat het aan het Congres over om daar consequenties aan te verbinden. De ene lafaard stuurt zijn gebrek aan beleid aan een heel huis van lafaards. Het heeft wat amusants als het niet zo stupide was. Het Congres verdient deze gift ten volle.

Duidelijkheid zal er pas komen als Tillerson, de door Trump in de zeik gezette minister (wat een leven nadat je CEO van Exxon geweest bent), is afgetreden. Een opvolger zal moeilijk te vinden zijn en zal ongetwijfeld afspraken willen maken, onder andere over de Iran deal. Maar ja, afspraken met de psycho zijn precies het moeras waar Washington op lijkt, en iedereen die denkt dat je de man kunt vertrouwen komt bedrogen uit. Zou er wel iemand te vinden zijn?

Another one hits the dust. Afgevaardigde Murphy, een typerend heilig boontje uit de anti abortus club, heeft toch maar ontslag genomen.

Het zijn niet alleen zijn abortus capriolen – hij adviseerde de vrouw met wie hij een affaire had een abortus te ondergaan en stemde jarenlang tegen elke abortusregeling – maar ook de terreur die zijn chief of staff in zijn kantoor namens hem uitoefende. Lees daarover hier.

Over de hypocresie in Washington, mooie column in de NYT. Ik aarzel om te zeggen dat dit alleen bij Republikeinen voorkomt maar vanwege hun ik-sta-moreel-hoger-dan-jij houding, is het daar wel prominenter.

Eduardo Porter van de New York Times is een van mijn favoriete columnisten. Vandaag gaat hij in de slag met de Republikeinse onzin dat lagere belastingen voor de rijken meer economische groei opleveren. Hoewel Paul Ryan en zijn acolieten en collega Ayn Rand aanhangers deze boodschap blijven blaten, laten de feiten zien dat lagere belastingen voor de rijken alleen maar meer ongelijkheid hebben opgeleverd en zelfs, in hun zakkenvullende drift, de hoogste inkomens verleiden om beleid te voeren dat hen op de korte termijn het meeste oplevert. Maar laat ik het niet samenvatten, lees zijn column.

Volgens de psycho in het Witte Huis, die zoals de NRA hem heeft opgedragen, vooral veel over god praat als er een massamoord plaatsvindt, waren de moorden in Las Vegas ‘an act of pure evil’. Wacht u als er evil in de strijd gegooid wordt. Laat ik het teruggooien: de man in het Witte Huis is een vertegenwoordiger van evil in zijn meest naakte vorm. Lees ook de column van Thomas Friedman, over wat er gebeurd zou zijn als een moslim 600 Amerikanen had neergeschoten. Net als hij durf ik te wedden dat onze vrijheid door de god aanroepende kracht van het slechte onmiddellijk beperkt zou worden. Klik hier.

Trump: “You have a true friend and champion in the White House”

Om van evil een drieslag te maken, kijk alleen maar naar die psychopaat die naar Puerto Rico gaat om ze te vertellen dat hun problemen miniscuul zijn vergeleken met Kartrina in 2005. Die alleen maar kan zeuren over de financiën van het eiland, lots of water. En zichzelf maar vooral het ambt verder verlaagt door keukenrollen te gooien naar mensen die wanhopig wachten op echte hulp. Evil aan het werk.

Het debat of een massamoord kan leiden tot debat over de  redenen waarom Amerika uniek is in dit soort festiviteiten leidt tot verder cynisme. Hoe vaak is dit onderwerp al ter sprake geweest? Ik waardeer dat er politici zijn die proberen daar doorheen te breken maar ik weet (en zij weten) dat het verspilde energie is – vergelijkbaar, zou de psycho zeggen, met Rex Tillerson die diplomatieke conservaties met Noord-Korea probeert te onderhouden.

Maar het is zo vermoeiend. Dezelfde mensen die hetzelfde zeggen. Dezelfde mensen die de echte problemen ontlopen. De moord- en wapenlobby die tijdelijk zwijgt. De pscyho die over god loopt te ratelen. Het is te pijnlijk.

Wat in de tellerstanden van deze massamoorden vaak wordt vergeten is hoeveel mensen levenslang problemen houden, ook al hebben ze het overleefd. Meer dan 500 gewonden. Voor hen zal geen aandacht zijn. Zo was het, zo is het en zo zal het blijven.

Ondertussen overtreft de psycho zichzelf door in Puerto Rico zijn kostenbesparingen op een belachelijk duur vliegtuig onder de aandacht te brengen, onze eigen F-35. De psycho being the psycho kon hij natuurlijk ook niet de boodschap beperken tot ondersteuning en hulp maar moest hij doorzeuren over Puerto Rico’s deplorabele financiële toestand.

Een afgevaardigde in het Congres, Republikein natuurlijk en fel anti-abortus, raadt zijn maitresse aan om een abortus te ondergaan.

Het Huis, geleid door Republikeinen, natuurlijk, beperkt het recht op abortus en laat de ziektekostenverzekering van 9 miljoen kinderen verlopen – te druk bezig met het afschaffen van Obamacare is het excuus.

De Orwelliaans getitelde Sportmen Heritage and Recreational Act (SHARE) legaliseert geluidsdempers op wapens. Het Huis zou het deze week aannemen (Republikeinen, weet u). Hoe nadenkend: ze hebben het maar even uitgesteld. De behandeling was al een keer uitgesteld, nadat een afgevaardigde was neergeschoten. Met het aantal massamoorden lekker op stoom, komt deze fijne NRA-wet nooit aan bod. En zou de sportlieden tekort gedaan worden.

Minister Mnuchin, Republikein extra ordinair, op weg naar de uitgang, vliegt mee met het privé vliegtuig van de rijke lui die hij moet controleren.

Ah, laat ik ophouden. Bananenrepubliek.