Ik zat in Amerika toen NRC correspondent Derk Walters van de Israëlische regering te horen kreeg dat hij het land uit werd gezet. Zag vandaag pas zijn laatste stuk uit het land dat gestadig verder werkt aan zijn ondergang. Wel en niet verrast door zoveel stupiditeit.

Je verwacht dit soort optreden tegen de vrije pers van landen als China, Zimbabwe of andere autoritaire regimes. Maar van Israël in zijn huidige staat kun je alles verwachten. 

Er staat geen maat op de psycho. Zo wijs zijn we inmiddels wel geworden. Niemand die nog denkt: ‘Nu is hij toch werkelijk te ver gegaan’. We zijn te vaak teleurgesteld door de mate waarin zijn partij en zijn achterban Trumps excessen tolereert en zelfs celebreert.

Toch is de tweetstorm waarmee hij zich gisteren weer onderscheidde opmerkelijk. Niet in zijn inhoud. De president toonde zich de ongedisciplineerde, vrije pers hatende, mysogene eikel die hij altijd is. 

Het verschil is toch dat hij president is. Zelfs zijn trouwste aanhangers denken dat die tweets niet erg nuttig zijn. Vrijwel iedereen vraagt zich af of deze mafketel, deze Mad King Donald, niets beter te doen heeft dan zich opwinden over onvriendelijke televisieprogramma’s.

Nou ja, bijna iedereen. De niet psycho maar evil afdeling van de Republikeinen, dat wil zeggen Mitch McConnell en zijn zielige maatje Paul Ryan, zijn allang blij dat de aandacht even is afgeleid van hun Trumpcare rampentrein.

Nog even en Amerika zit in de oorlog in Syrië, iets wat Obama vijf jaar wist te voorkomen. Nog even en er barst iets los met Noord Korea. En wat doet de psycho als hij zijn slapeloze nacht niet meer kan uitstaan? Tweeten over een vrouw en terugvallen op de pussy fase in zijn arrested development. 

Senator Mitch McConnell, uniek in zijn negativisme, obstructionisme en gebrek aan visie, had aangekondigd dat de Senaat deze week zou stemmen over Trumpcare. Niet dus. Er zijn genoeg Republikeinen die McConnell niet volgden en geen zin hebben zich aan de wispelturige psycho op te hangen – of bang zijn volgend jaar te verliezen.

Geen Trumpcare dus. Maar de ontmanteling van Obamacare gaat gewoon door. Het is belangrijk te onthouden dat het Republikeinse Congres (McConnells evenknie in het Huis is de grootste fluim aller tijden, Paul Ryan, die dankzij Trump zijn reputatie te grabbel heeft gegooid) de problemen met Obamacare had kunnen repareren. In plaatst daarvan waren ze uit op het verlagen van belastingen voor de superrijken.

Eigen schuld zou je zeggen. Ik weet ondertussen niet zeker of we niet beter af zouden zijn met Trumpcare zodat mensen daadwerkelijk konden uitvinden wat het betekent om afhankelijk te zijn van Republikeinen.

Op de lange termijn word ik optimistischer over een brede, algemene ziektekostenverzekering. Maar daarvoor moet eerst de Republikeinse Partij zoals hij nu werkt, worden vernietigd.

Het rapport in de Washington Post over de manier waarop Obama omging met de Russische interventie in de verkiezingen is fascinerend. Had Obama meer kunnen doen? Lastig te zeggen, zeker met de wijsheid achteraf hoe het gelopen is.

Obama had het probleem dat als hij de interventies van Moskou aan de grote klok zou hangen, dit ongetwijfeld door de Republikeinen zou worden uitgelegd als een manier om Clinton te laten winnen. Trump had immers al maanden lopen te roepen dat het verkiezingssysteem corrupt was en dat hij niet zou kunnen winnen omdat de Democraten dat zouden voorkomen.

Ik herinner me een verhaal over onderzoek naar contacten tussen Russische computers en die van de Trump campagne. Ik heb het niet teruggezocht, maar ik geloof dat we er toen weinig aandacht aan besteedden. Trump was immers een gevaarlijke idioot maar iemand die nooit president had kunnen worden.

Je moet het Trump nageven, zijn routine van verdachtmakingen om een pad voor zichzelf te creëren, werkt (zie gisteren over het Rusland onderzoek). Door corrupte verkiezingen te roepen kon hij voorkomen dat de corruptheid van de verkiezingen werd aangekaart.

Terecht wordt opgemerkt dat Obama niet moet worden beoordeeld op de uitkomst. Het was niet zijn taak te voorkomen dat zoveel domme en cynische Amerikanen de psycho in het Witte Huis zetten.

Ik ben nu ver gevorderd in het boek Shattered over de Clinton campagne en kan alleen maar zeggen dat Clinton het verlies alleen maar aan zichzelf had te wijten. Je haren rijzen te berge als je leest over de arrogantie, het slechte management, het gebrek aan visie en programma, de struisvogelmentaliteit en, het moet toch gezegd, het gebrek aan kwaliteit van de kandidaat. Ik heb altijd gevonden dat ze niet in staat is te leren en ja hoor, alle fouten van 1993 en 2008 worden nog eens gemaakt. Ongelooflijk, maar het doet je vermoeden dat haar presidentschap niet goed zou zijn afgelopen. Ze had het gewoon niet.

Dit is de Trump methode. Zeggen dat Mueller, de speciale aanklager een eerbaar man is en dan vele malen suggereren dat hij niet betrouwbaar is omdat hij bevriend zou zijn met Comey en alleen maar Democraten inhuurt.

Het vervelende is dat als je dit steeds maar herhaalt, mensen het gaan geloven. Trump verkoopt complete onzin door te zeggen dat het Rusland onderzoek een wraakactie is van slechte verliezers, de Democraten. Onzin omdat het vooral door hemzelf is aangejaagd, door wat hij heeft gedaan en gezegd. Maar door eindeloos die flauwekul te herhalen wordt het voor de Trump achterban een feit.

Typisch Trump maar gevaarlijk voor de langere termijn van de democratie. Dit is het soort onzinverhalen die mensen over de rand kan duwen, zowel wat geweld betreft als wat de bereidheid betreft om te tolereren wat de psycho doet. Als Mueller straks wordt ontslagen, is de rechtvaardiging ervan al maanden voorbereid. 

Newt Gingrich, meer dan Trump de grote vervuiler van de Amerikaanse politiek (omdat Trump het van nature doet en Gingrich omdat hij een smeerlap is), sinds de jaren tachtig toen hij zijn destructieve campagne begon, helpt lekker mee. 

Niemand met enig verstand gelooft wat Trump zegt of ziet niet wat Gingrich doet. Het probleem is dat er zoveel mensen zonder verstand, bereid om hun leugens op te slobberen.

Er is maar een ding goed aan Trumpcare zoals de wrede, harteloze, cynische Republikeinen die voorstellen: over een paar jaar zal het klimaat rijp zijn voor een echt ziekenfonds. En zullen die Republikeinen, met hun focus op het verrijken van de rijken, zodanig in de minderheid zijn dat ze het niet tegen kunnen houden.

Waar de Republikeinen echt op uit zijn is belastinghervorming met structureel lagere belastingen voor de rijken. Als Trumpcare niet doorgaat, geven zij er niets om. Ze weten dat als ze niets doen Obamacare steeds grotere problemen op gaat leveren. McConnell wil het probleem van Trumpcare gewoon van tafel hebben om verder te kunnen met waar hij echt voor warmloopt: de rijken extra geld geven.

Zes weken nadat de psycho president suggereerde dat er bandopnamen waren zijn gesprek met FBI directeur Comey, waarin hij die onder druk zette om onderzoek naar Trumps buddy Mike Flynn stop te zetten, heeft hij laten weten dat er geen bandopnames zijn. Althans hij heeft ze niet gemaakt.

Dat hij zes weken geleden ook wel kunnen zeggen. Wat was de bedoeling van deze onzin? Of was het weer een eigen doelpunt? 

Aangezien niemand gelooft wat de psycho zegt, is het netto effect dat de woorden van Comey de waarheid zijn. Het lijkt erop dat speciale onderzoeker Mueller de twee andere inlichtingentypes, die in de hoorzitting een paar weken geleden niet wilden praten, nu wel heeft gehoord en bevestigd heeft gekregen dat Trump hen ook onder druk zette.

Maar ja, ook zij nemen Trump niet serieus en dus was het niet echt onder druk zetten. Zo kan de soap nog wel een tijdje doorgaan.

Een leuke fase in de formatie. Omdat de PvdA in dit stadium niet mee wil doen, heeft de Christen Unie maximale leverage. Het motorblok moet wel toegeven, Pechtold zal door de pomp moeten gaan. Slim gespeeld van Seegers. Als andere partijen je nodig hebben, kun je behoorlijk wat krijgen. Maxime Verhagen was daar goed in.

Mocht het daar weer vastlopen omdat D66 zijn eigen levenseinde nog niet gekomen ziet door zich op te knopen aan rechts, dan kan Asscher alsnog zijn kaarten spelen en maximaal binnenhalen. Ik weet niet precies op welke terreinen, maar hogere lonen voor onderwijzers lijkt me een goeie – ook praktischer dan D66 wil, een mooi onderwerp om op te scoren. 

En mogen de Melkerbanen weer terugkomen? Kan in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen de huizenmarkt getemperd worden ten behoeve van minder draagkrachtigen? 

Ik Paul Depla’s handwerk nog niet goed bestudeerd. Zijn ‘Netflixisering’ vond ik wat gewrongen maar dat kan komen omdat ik niet naar televisie kijk. Ik ben ook niet zo van de manifestaties en happenings, maar goed, ik ben oud.

Een volksbeweging zal toch ook enige organisatie nodig hebben om te kunnen sturen. Daar lijkt me de oude partijstructuur nog niet geheel overbodig. Hoe dat in te richten zonder ellenlange vergadering, leuterkousen en moties van orde? Niet door de bierkraan open te zetten en pizza’s te serveren. Dat lijkt me al te gemakkelijk.

Wat dan wel? Ik weet het niet. Eerst maar even formeren. 

Het verlies van Jon Ossoff in Georgia is geen verrassing. Ik dacht al dat hij het maximale had bereikt in de eerste ronde, 48 procent. In een conservatief district was er weinig ruimte voor groei, ondanks de campagne, ondanks Trump. Deze mensen gaan simpelweg niet Democratisch stemmen. Een overwinning van Ossoff zou een te grote verrassing zijn om daarop te mogen rekenen. 

Het is geen overwinning voor Trump, zoals sommige commentatoren menen. Het was enkel het voorkomen van een pijnlijk verlies. Volgende week zijn we het weer vergeten.

De les voor de Democraten moet zijn dat een terugkeer aan de macht niet vanzelf komt. Ze moeten wel wat te bieden hebben. Daar ben ik niet optimistisch over. De bejaarden in de partij, Warren, Sanders en Biden, blijven het toneel bezetten. Alleen Kamela Harris van Californië heeft al wat meer laten zien. Maar als partij blijven de Democraten in gebreke. 

Om in 2018 het Huis terug te winnen zal op district per district keihard gewerkt moeten worden. Dat zou beter gaan als de Democraten een thema hadden. Daarvoor is het nog te vroeg, maar ‘Had enough?’ uit 1946 zou mooi zijn.

Geen agenda, geen drive, geen nieuwe gezichten. Voorlopig zijn het de Republikeinen die eigen doelpunten scoren, niet de Democraten die een vloeiende aanval laten zien.

Aan de bejaarden die moeten opdonderen kunnen we ook Nancy Pelosi toevoegen, de minderheidsleider in het Huis. Haar positie komt gelukkig steeds meer onder druk te staan. 

Er moet nog stevig gebouwd worden voordat de psycho kan worden verslagen. En als de psycho zichzelf verslaat en Pence president is, dan zie ik het heel somber in.

Verbaasd dat een schot in de heup zoveel schade kan aanrichten? Lees deze chirurg.

Halfautomatische geweren als die waarmee de schutter gisteren tekeer ging, zijn er enkel om zoveel mogelijk schade te doen. In een oorlogssituatie. Dat is de reden dat ze verboden zouden moeten worden in een beschaafde samenleving. Helaas.

Ja, de polarisatie in de VS heeft onaangename gevolgen. Maar Republikeinen die denken dat progressieven het alleenrecht hebben op haat voor gekozen politici, moeten bij zichzelf te rade gaan toen ze Clinton kapot maakten (Billy), Obama besmeurden en een campagne voerden waar als ze wel beschaafd waren geweest, ze niets mee te maken hadden willen hebben.