Flynn voor de verkiezingen al aan de praat met Russen

Ik heb te snel gereageerd: Flynn had dit contact voordat Trump was geïnaugureerd, eind december 2016. Het WP artikel stelt verderop ook nog eens dat Flynn al voor de verkiezingen op allerlei manieren (text, persoon en telefoon) contact had gehad met de Russen. Ik moet dus wat gas terugnemen over de draagwijdte van de onthulling van de WP, al is het tegenwerken van beleid van een zittende regering nog steeds, laten we zeggen, problematisch.

Vanwege de context laat ik de post voor de rest wel staan.

Voor de verkiezingen van 1968 probeerde Richard Nixon initiatieven van president Johnson om tot vredesonderhandelingen te komen te frustreren. Hij liet via hem bekende kanalen in Parijs weten (nadat hij door de perfide dubbelspel spelende Kissinger was geïnformeerd) dat als de Zuid-Vietnamezen zouden wachten tot hij president was, ze een betere deal konden krijgen. 

Voor de verkiezingen van 1980 probeerde de Reagan omgeving te voorkomen dat de gijzelaars in Iran zouden worden vrijgelaten, wat toen een oktoberverrassing genoemd werd.

In beide gevallen maar vooral in dat van Nixon werd gepraat over landverraad. Het is onder de Amerikaanse wet verboden te free lancen op diplomatiek gebied. Met andere woorden,  je mag niet optreden als vermeende vertegenwoordiger van de regering of van een aanstaande regering in een verkiezingsstrijd. 

Daarom is de onthulling van de Washington Post vandaag zo interessant. We wisten al dat generaal Flynn, de ongeschikte leider van Trumps National Security Council, werd betaald door de Russen om op hun propaganda kanaal onzin uit te kramen. Hij is ook een islamofoob van het Wilders haatzaaisoort. Maar dit is veel spannender. 

Er was altijd al het gerucht dat de Russen direct contact hadden met de Trump campagne – of omgekeerd, maar misschien doet dat er niet meer toe.

Ik heb altijd gedacht dat Flynn de eerste was die zou sneuvelen in het roedel rondom Trump. Zou zomaar kunnen.

PS. Over incompetentie: Trump sprak met Poetin, over een mogelijk verdrag over beperking van kernwapens. Poetin wilde weten of dat nog doorging. Trump moest aan zijn staf vragen hem uit te leggen waar het over ging. Dat gebeurde, waarna de psycho zei: bad deal.  Doen we niet. Gaan we over onderhandelen.

Blauw oog voor Trump en zijn bende

Vergeet even de reisban. Ogenschijnlijk ging de uitspraak van het federale hof in San Francisco daarover.

Maar dit is het belangrijke deel van de uitspraak: 

“There is no precedent to support this claimed unreviewability, which runs contrary to the fundamental structure of our constitutional democracy. … The Supreme Court has repeatedly and explicitly rejected the notion that the political branches have unreviewable authority over immigration or are not subject to the Constitution when policymaking in that context.”

De regering had geclaimd dat de president een onbetwistbaar (voor de rechter) recht heeft om besluiten te nemen. Dat is in strijd met de grondwet en in strijd met het systeem van de Amerikaanse politiek.

Daarom was het toch wat teleurstellend dat Gorsuch, Trumps kandidaat voor het Supreme Court, het enkel had over ‘discouraged’ rechters en niet ronduit zei dat dit soort prietpraat ingaat tegen de grondwet. Wie denkt dat Gorsuch minder erg is als rechter dan gedacht omdat hij wat kleins durft te zeggen tegen de baas van Trumpistan, heeft het mis.

Gelukkig ziet het hof in San Francisco het goed. Zou me verbazen als het Supreme Court, met acht of met negen, deze uitspraak verwerpt. Het zou me eigenlijk al verbazen als het Supreme Court de zaak oppikt. Er worden zoveel precedenten geciteerd in de uitspraak van San Francisco dat het niet nodig is om er opnieuw wat over te zeggen.

Het zou ook kunnen dat John Roberts, de Chief Justice, de Trump wereld een lesje wil leren en een uitspraak wil die met 8 of 9 tegen nul San Francisco zal bevestigen, dat wil zeggen het deel over de discretionaire vrijheid van de president. Hoe het ook uitpakt, dat is een loser voor Trump.

Interessant wat er nu gaat gebeuren. Trump zit in een kuil. Hij kan dieper graven maar zal op verzet stuiten, onder meer van Kelly, Tillerman en Mattis, zijn ministers. Ik vermoed dat Trump nog weken door zal twitteren en bij een volgende terreurdaad de rechters de schuld zal geven, maar dat de ban zal verdwijnen. Ze zullen terugvallen op het Obama beleid van extra vetting van visa’s. Die zeven landen waren altijd een talking point, een frame poging van de Trump lui (klakkeloos overgenomen door bijvoorbeeld Martin Sommer van de krant zonder mening) om net te doen alsof ze beleid van Obama voortzetten.

Ze zullen eindigen met, inderdaad, echt een voortzetting van Obama’s beleid. Je zou er om lachen als het niet zo ernstig was.

Psycho watch

Voor de mensen die denken dat Steve Bannon de macht heeft in het Witte Huis en Trump naar zijn pijpen laat dansen, zijn de psycho erupties van de president geruststellend.

Bannon wil wel chaos, maar de tweets over Nordstrom en het ruzie zoeken met de rechtelijke macht lijken toch echt Trumps eigen handwerk.

Met andere woorden, de gekte van Trump zal de invloed van Bannon beperkt houden. Ook de dart vader kan deze ongeleide raket niet besturen. Het wachten is op de crash.

Grenzen verleggen in Trumpistan

‘Valt wel mee’ watch. 

Trump blijft proberen nieuwe grenzen op te zoeken voor het presidentschap. Voor een gehoor van politiemensen was hij opnieuw vulgair kritisch over de rechtelijke macht en afstompend negatief over de media. 

Het was aanleiding voor een nieuw unicum: Neil Gorsuch, de rechter die Trump heeft voorgedragen voor het Supreme Court, nam afstand van de psycho. Hij deed het helaas in persoonlijke termen, zeggend dat Trumps onzin ‘demoraliserend’ en ‘ontmoedigend’ werkte op rechters. Beter had hij kunnen zeggen dat in een beschaafd land met een scheiding der machten het niet aangaat dat de uitvoerende macht de rechtelijke macht probeert kalt te stellen. De Democraten kunnen nog leuke vragen gaan stellen aan Gorsuch.

Ander unicum, en curieus genoeg een groter probleem voor Trump: zijn gebrek aan zelfbeheersing door Nordstrom, een soort Amerikaanse Bijenkorf, uit te kafferen voor het laten vallen van de rommel die Ivanka Trump probeert te slijten door zichzelf in de photo opportunities te wringen en daarna ermee te adverteren. Het was een mooi succes voor de ‘grab your wallet’ beweging. Trumps zwakste punt blijft zijn pathologische behoefte om succes te claimen, ook voor zijn kinderen. Als hij in de problemen komt, dan is het op dit terrein.

Of natuurlijk het starten van een oorlog in het Midden Oosten.

Er was een minidiscussie in de krant zonder mening over een column van Heleen Mees die suggereerde dat de regering Trump de chaos expres creëert om straks op die basis een staatsgreep te plegen. Dat lijkt me over the top. Volgens mij (zie een paar dagen geleden) heeft Bannon geen doel met zijn chaos anders dan gewoon, chaos te creëren. Trump zelf heeft chaos niet als doel, maar hij kan er wel in meegesleept worden.

Gaan de ruggengraatloze Republikeinen in het Congres, druk bezig met het wegwerken van elke mogelijkheid tot samenwerking, als die er al was na acht jaar obstructie, zo’n staatsgreep tolereren? Nee, de VS mag een derde wereldland zijn, een rijke bananenrepubliek, maar dat zit er toch echt niet aan te komen. Het is gewoon chaos omdat het zo leuk is om chaos te hebben, de elite dwars te zitten. Gaat niet zo lang duren, schat ik zo. 

De vaste segregatie riedel, anno 2017

Elizabeth Warren wilde in de Senaat een brief voorlezen van Coretta King, gestuurd toen Sessions was voorgedragen als federale rechter in 1986. De brief vertelde over zijn pogingen kiesrechten van zwarten te frustreren en droeg bij aan de afwijzing van de kandidatuur van Sessions.

Warren werd door Republikeinse senatoren, mannen, het spreken onmogelijk gemaakt. 

Het was een interessante blunder door de man die acht jaar lang niets anders dan negatieve dingen kon bedenken tegen Obama, Mitch McConnell.

Hij maakte het extra spannend door woorden te gebruiken die hem vast in het hoofd zaten geroest: de vaste riedel van de segregatie, het excuus voor arresteren, voor machtsmisbruik.

“She was warned. She was given an explanation. Nevertheless, she persisted “

Soms weet je niet of je moet huilen of moet juichen als dit soort types hun diepste ik blootgeven. 

Trumpistan in de polder

Dat Wilders geen fatsoen heeft wisten we al. Dat hij domme tweets stuurt met plaatjes waarvan hij zelf denkt dat ze echt zijn, idem. Dat daarna de moeite neemt om een ander plaatje te shoppen om Pechtold als oude zeur te laten zien, is, nou ja, wat moet je het noemen, zielig?

Of misschien juist niet. Wilders weet wat hij doet. Onzinplaatje of niet, het gaat een eigen leven leiden. Trumpistan in de polder. Net als die andere psycho zal hij zich nooit verontschuldigen. Dat woord kent hij alleen als in ‘eisen van anderen’. Hij is een nep-Nederlander, met nep normen en nep waarden.

De vraag is hoeveel aandacht je eraan moet besteden. Eerlijk gezegd weet ik dat niet. Mijn eerste impuls is het te negeren. Niemand die niet al overtuigd is van de smakeloosheid en het onfatsoen van Wilders zal door kritiek overtuigd worden. 

Beter is het hem uit te lokken, nu en straks in het debat, om helemaal wild te gaan (no pun intended). Dat moet Pechtold niet proberen, denk ik. Niet omdat hij dat niet zo mogen maar omdat hij het niet kan. Niet geloofwaardig. Rutte zal het niet doen. Moeten we dan echt hopen op een klasse vertoning van Buma?

Ik schreef in de Groene dat ik verwacht dat het premiersdebat zal gaan tussen mensen die geen van allen premier gaan worden. Het is niet meer dan een gutfeeling maar zelfs als de VVD 25 zetels haalt, zal Rutte zo beschadigd uit deze strijd komen dat hij niet door kan gaan. Het is nog te vroeg voor Klaas. Mijn verwachting is daarom een premier van buiten, niet de slechtste Nederlandse traditie. Ik denk aan Rinnooy Kan of zo iemand, een polderaar die een coalitie van onwillenden bij elkaar kan houden.

Trumpistan: beter dan de Marx Brothers

Je moet je gevoel voor humor niet verliezen bij het gadeslaan van dit psychopaten asiel in Washington. Zo schijnt de Saturday Night Live act die persvoorlichter Spicer in het zonnetje zette, nogal wat verontwaardiging veroorzaakt te hebben bij de hoofdpsycho. Spicer zelf vond het geheel nogal over the top, een goedmoedige reactie, verstandig als je zelf het onderwerp bent.

Het schijnt dat Trump wel verontwaardigd was. Dat is hij steeds meer over SNL, maar de laatste twee episodes zijn veelzeggend. Hij vond de Spicer act vooral beledigend omdat … Spicer gespeeld werd door een vrouw, Melissa McCarthy. De overlevingskracht van Spicer als persvoorlichter werd al betwijfeld, vooral omdat hij zichzelf belachelijk had gemaakt als loopjongen voor het alternatieve feiten traject. Nu ziet hij er zwak uit. Perfecte zegsman voor Trump maar niet het beeld wat hij wil uitstralen.

Ook was de machtste man ter wereld op zijn pikje getrapt door de suggesties de afgelopen week dat Steve Bannon het Witte Huis runt. Een cover van Time Magazine, dat doet pijn. De SNL act waarin Spicer als de grim reaper achter Trump staat terwijl hij een aantal telefoonkannonades afvuurt (die met Zimbabwe is het leukst), waarna Bannon weer het bureau overneemt en Trump aan een mini me bureautje met een speeltje mag rommelen.

Spicer en Bannon halen de zomer niet, schat ik zo.

Ook een teken van terminale zwakte in het ego-departement was Trumps lijst met 78 terroristische aanvallen die niet of niet voldoende aandacht kregen. Los van de onzin (de grote aanslagen kregen wel degelijk aandacht en de kleine waren, nou ja, klein vergeleken met de massamoorden die dagelijks in de VS plaatsvinden) gaat het hier over maar één ding: de onzin die Kellyanne Conway uitkraamde over een vermeende aanslag in Bowling Green die nooit plaatsvond. Ze zei eerst dat ze ‘misspoke’, maar later bleek dat ze ergens anders ook deze onzin verkocht had. Ze gelooft het echt. Alternative facts zijn real life facts voor deze bende. Conway haalt de zomer evenmin.

Psycho president zelf gaf een toelichting op de lijst. De pers werd weer zwartgemaakt, ‘ze hebben hun redenen’ om de aanvallen niet te beschrijven, zei de malloot. Misschien heeft hij hij de lijst zelf opgesteld want blijkbaar werd ‘attacker’ geschreven als ‘attaker’. Het past in een patroon waarin de president niets zegt over de zes doden in een moskee in Quebec, waarbij de attaker een Trump fan was. Wel had hij veel te melden over de aanval met het mes in het Louvre.

Ik vrees dat de Washington Post gelijk heeft: dit is het voorspel om straks een aanval in de VS op de media, de rechters, het Congres of wie dan ook te schuiven. De pers heeft de lijst adequaat onderuit gehaald, maar het probleem is natuurlijk dat ze ermee komen.

Het patroon hier is lachwekkend. Een man, een regering die totaal buiten de werkelijkheid staat. Zo ver dat het niet eens meer gevaarlijk is. Dit is niet het fascisme waarvoor Asscher en andere opgewonden types waarschuwen, dit is Duck Soup, de befaamde Marx Brothers film. Trump is president van Freedonia, of van Sylvania, het buurland.

Maar eerlijk is eerlijk, deze werkelijkheid is zo maf, daar kan geen fictie of comedy schrijver tegenop.

Als chaos het doel is, wat is dan het doel van de chaos?

Mijn column in de Morgen (België), 5 februari 2017

Je kunt Steve Bannon, de Raspoetin van Donald Trump, succes niet ontzeggen. Zijn doelstelling was chaos en chaos heeft hij bereikt. Het nu weer opgeheven reisverbod uit zeven moslimlanden mag gelden als apotheose van twee weken presidentschap: wild geroep, een onuitvoerbare en niet geïmplementeerde opdracht, afschuw overal, zielige mensen, ingrijpen van een federale rechter en ten slotte infantiel krijsen van de machtigste man in de wereld wat hij ‘deze zogenaamde rechter’ wel niet denkt om hem te dwarsbomen. Welkom in Trumpistan.

In de reeks van halfbakken besluiten sinds 20 januari zitten terugkerende elementen. Zo blijkt de regering Trump lak te hebben aan democratische processen en tradities. Ze verwart orders met wetgeving. Verklaart de media tot oppositie. Verheft leugens tot ‘alternatieve feiten’. Verklaart door hemzelf gewonnen verkiezingen grotendeels illegaal.

Ook de scheiding der machten is aan de regering niet besteed. Je kunt de legitimiteit van de rechterlijke macht niet verwerpen of de wetgevende macht afserveren zoals Trump deed in zijn inaugurale rede zonder de basis van het Amerikaanse systeem aan te vallen. Het gaat hem kosten. De rechters hebben rechte ruggen. De ruggengraatloze Republikeinen in het Congres zullen een tijdje meewerken maar daarna eigenbelang en institutioneel belang laten prevaleren. Ministers zullen hun grenzen trekken. Het eerste weekend dat de inreisban van kracht was, wilde degene die dat beleid moest uitvoeren, minister van Homeland Security John Kelly, een uitzondering opstellen voor mensen met een green card, buitenlanders die permanent in de VS wonen. Volgens de Washington Post ging Bannon naar Kelly om dat te verhinderen. De minister weigerde. Hij accepteerde geen orders van iemand die geen plek had in de chain of command. Bannon droop af. Trump liet het erbij. De relevante ministers trokken één lijn en er kwam een ‘verheldering’ voor houders van een green card.

Ook terugkerend is gebrek aan inzicht in hoe een bureaucratie werkt, hoe een overheid functioneert. Voor de uitvoering van beleid heeft een president niet alleen fondsen nodig van het Congres maar ook capabele uitvoerders in de ministeries. De inreisban leek nergens op, er was niet overlegd met mensen die het beleid moesten uitvoeren en ministers die het beleid moesten dekken. Het zag er incompetent uit, het wás incompetent.


Om Lincoln te parafraseren: de regering
kan niet half Bannon zijn en half Trump.


Ten slotte is een terugkerend element Trumps roekeloos ondermijnen van zijn eigen geloofwaardigheid. Nog los van de ongedisciplineerde narcistische cijferspelletjes die hem klein en zielig maken, stralen blunders, screw ups en interne conflicten op Trump af. Zijn supporters mogen het opvreten, maar als hij op een keer álle Amerikanen nodig heeft, gelooft niemand de president. Zijn persvoorlichter stond te kijk als loopjongen voor notoire leugens. In een crisis is geloofwaardigheid cruciaal. Trump is hem nu al kwijt.

Als chaos het doel is, wat is dan het doel van de chaos? Niemand die het weet. Bannon is niet gekozen, hij hoeft niets uit te leggen. Het leidt tot ongezonde speculatie over fascisme in de maak. Dat is het niet. Er is geen massabeweging, geen ideologie, geen armen in de lucht. Bannon is inderdaad een dubieus type maar niet de machtig man die de afgelopen week tot buiten-adem kluitjesjournalistiek leidde. Niet lang in elk geval.

Het lijkt er eerder op dat noch Bannon noch Trump enig idee hebben waar ze heen willen. Trump wil alleen maar een succes zijn, bewonderd worden, de hoogste cijfers halen op elk terrein, alles om zijn narcistische ego te balsemen. Bannon wil alleen spaken in wielen te steken, provoceren om de gevestigde orde te kijken zetten. Deze doelstellingen zijn onverenigbaar. Om Lincoln te parafraseren: de regering kan niet half Bannon zijn en half Trump. Chaos geeft geen hoge populariteitscijfers. Bannon zal verdwijnen. Met Trump blijven we zitten, maar nu al danig beschadigd.

Bannon in Trumpistan

Dit is het verhaal dat (voorlopig) vertelt dat het systeem werkt.

Vorige week zaterdag ging Steve Bannon, u weet wel die van de vele verhalen deze week, persoonlijk naar het ministerie van Homeland Security, waar hij de nieuwe minister generaal Kelly, opdracht gaf de uitvoeringsmaatregel van HS dat green cards niet onder de regel vielen, in te trekken.

Kelly weigerde. Hij stelde, volkomen terecht, dat Bannon als persoonlijke assistent van de president nergens in de chain of command voorkwam. Kelly accepteerde geen orders van onderknuppels. 

Bannon ging onverichterzake terug naar het Witte Huis. Later die dag hielden Kelly, Mattis en Tillerson de gelederen gesloten.

Psycho Trump kwam niet met een order. 

Kelly verdedigde de regering, de besluitvorming en de uitkomst dinsdag loyaal.

Dat wordt nog leuk, die bureaucratische politiek in Trumpistan.

Klik hier voor het verhaal over deze affaire in de Washington Post.

Nee, Obama was geen socialist en Trump is geen fascist

Nee, fascisme is het niet. Er wordt veel geschreven over Trump, veel geleuterd. Iedere Nederlander is een Amerika deskundige, nu is ook iedere Nederlander een Trump expert.

In de Groene wordt ‘het moeilijke woord’ op tafel gelegd: is hier sprake van fascisme? De auteur beantwoordt de vraag niet maar uit wat hij ervoor heeft geschreven, meent hij van wel. 

Ik kijk geen DWDD maar ik begrijp dat Lodewijk Asscher met The Plot against America van Philip Roth kwam aanzetten. Nog afgezien van het boek zelf, dat ik altijd overdreven en ongeloofwaardig vond (en Roth heeft vorige week gezegd dat het niet op Trump van toepassing is) vond ik het onverstandig van Asscher om zo tekeer te gaan. 

Dat gezeur over fascisme is het complement van de pogingen van de haatzaaiers om angst voor moslims op te fokken. Beide zijn onzin.

Fascisme was een massabeweging, georganiseerd en gestructureerd. Daarvan is in de VS geen sprake. De labbekakken in het Amerikaanse Congres zijn geen beweging, ze gaan zo lang met Trump mee tot hij vastloopt en gaan dan voor hun eigen zetels. De kiezersachterban is verdeeld en gaat niet voor Trump de straat op. Hij zal niet in staat zijn hen te mobiliseren – zeker niet tegen het Congres zelf.

Zoals de schrijver van de Underground Railroad stelt: de koren die Hillary wilden opsluiten leken meer op lynch partijen. Erg, stuitend zelfs,  maar fascisme is het niet.

Angst aanjagen is dom, kortzichtig en de weg van de minste weerstand. Nee, dit is geen fascisme. Dit is gewoon een heel onverstandige keuze van de Amerikaanse kiezers. In democratieën hebben mensen het recht om foute keuzes te maken (Rutte niet te straffen voor zijn Wildersfilie bijvoorbeeld) en daar moeten ze de gevolgen van dragen. Bestraffend waarschuwen dat verstandige mensen zoals de waarschuwenden (Asscher) ervoor moeten zorgen dat het zover niet komt, dat die gevolgen van foute keuzes niet gedragen worden, is precies wat de andere kant wil.

Dom van Asscher. De kiezers zouden zijn eigen keuzes in de afgelopen vier jaar ook wel eens kunnen afstraffen. Als kiezers dat doen, dan moet je stilzitten. Stilzitten als je geschoren wordt. Geldt ook voor Trump.

En schei in vredesnaam uit met dat fascisme gelul. Het is al net zo onzinnig als Obama een socialist noemen. En net zo fout.

PS. Nog even over de hoofdredacteur van de krant zonder mening die de columns van Republikeins lobbyist Derk Jan Eppink verdedigt met de stelling ‘hij was de enige die de overwinning van Trump voorspelde’. Ja duh. Eppink voorspelt al jaren dat de Republikeinen winnen, verstandig zijn, de pols van de natie voelen. Hij voorspelde winst voor McCain in 2008, was zeker van de overwinning van Romney in 2012. En zijn voorspelling dat Trump ging winnen was niet gebaseerd op argumenten of zelfs voeling met de natie maar op zijn standaard riedel. Dat achteraf tot groot inzicht verklaren is onzin.