Bijna 250 jaar geleden zetten de Amerikanen een koning overboord, besloten dat ze zich niet meer lieten koeioneren door iemand met absolute macht. Vrijheid in een republiek met democratische instellingen was wat ze werkelijk wilden. Ze vochten ervoor en brachten het tot stand.
Gisteren besloot een meerderheid van diezelfde Amerikanen de klok terug te draaien. Ze hebben toch liever een absolute heerser om hen te leiden. Iemand, letterlijk, met de macht om alles te doen, zonder controles. De kiezers van Amerika kozen een veroordeelde fraudeur, aanrander en schender van de grondwet als degene die, zoals de eed bij de inauguratie stelt, die grondwet moet ‘behouden en beschermen’. En ze gaven hem de macht in het Congres om te doen wat hij wil.
Als iets de teloorgang van de Verenigde Staten als supermacht, als voorbeeld voor de wereld, illustreert dan is het deze historische verandering. Want we hebben het over een ommekeer, een revolutie net als 250 jaar geleden maar dan de kant op van de reactie. Met de uitvoerende macht, de wetgevende macht én het hoogste gerechtshof in één hand, zowat letterlijk gezien Trumps dominantie van de Republikeinse Partij, gaan we een grootscheepse verbouwing van Amerika zien. Verandering is wat de kiezers wilden, verandering zullen ze krijgen.
Alles draait om de persoon Donald Trump maar het zou kortzichtig zijn om niet te onderkennen wat er achter hem gebeurt. De Republikeinse Partij is door hem overgenomen, de mensen die niet konden verdragen wat er op 6 januari gebeurde en die Trump op basis van zijn eerste presidentschap ongeschikt verklaarden, zullen geen rol meer spelen. Als Trump zo verstandig is om zijn dreiging van processen tegen Liz Cheney, generaals Mark Milley en Jim Mattis niet uit te voeren, dan zijn ze in elk geval buitenspel gezet. Dát Trump kon dreigen zijn tegenstanders in het gevang te gooien en dat dit niet tegen hem werd gehouden, is veelzeggend.
De klassiek Republikeinse agenda van lagere belastingen, minder regulering en een kleine overheid kan nu door een eensgezind Congres worden uitgevoerd om te beginnen de verlenging van de verlagingen van 2017. Maar daar zal het niet bij blijven. Er zal ongetwijfeld een landelijke abortusban op tafel komen (die dan door twee of drie integere senatoren wordt tegengehouden), het ministerie van Onderwijs zal verdwijnen, overal mag naar olie geboord worden, het milieubureau zal opnieuw worden uitgekleed. Ze kunnen eindelijk Obamacare afschaffen. Trump-loyalisten zullen de departementen gaan bemannen en de niet loyalisten wegjagen. Maar ook daar zal het niet bij blijven.
Als Trumps woorden iets te betekenen hebben dan zullen binnenkort de razzia’s beginnen om illegalen op te pakken. De treinen zullen rollen richting grensstaten waar miljoenen mensen die de economie van Amerika draaiend houden en er vaak al tientallen jaren wonen zullen worden opgesloten in wat niet anders dan concentratiekampen kunnen worden genoemd. Torenhoge importheffingen zullen in de rest van de wereld gelijksoortige reacties oproepen. Alsof er niets geleerd is van de jaren dertig en de tit-for-tat handelsoorlogen. Maar ook daar zal het niet bij blijven.
Oekraïne moet vrezen te worden uitverkocht aan Trumps vriend in het Kremlin. Palestijnen zullen moeten vrezen dat hun oorlogsellende niet zal eindigen maar juist zal verdiepen. Inwoners van Taiwan zullen zich afvragen of de VS nog zal helpen als China zijn move maakt. Europa zal gedwongen zijn te denken over zijn eigen rol in de wereld – waarbij de overwinning van Trump een enorme opsteker is van rechtsradicalen binnen de EU die hun eigen ideeën hebben over die rol. Maar daar zal het niet bij blijven.
Een deel van de Amerikaanse samenleving, samengebald in de rechts-katholieke achterban van vicepresident-elect JD Vance, in de nationalistische evangelische kiezers,in de Amerika-is-alleen-van-ons racisten en verwoord in Project 2025, een 900 pagina’s dikke richtlijn, wil hun Amerika onherkenbaar wil veranderen. Dat essentiële Amerikaanse waarden als individualisme, vrijheid en tegelijk compassie en gemeenschapsgevoel verwerpt. Dat niet universele normen erkent maar zijn normen wil opleggen aan iedereen. Dat openstaat voor een autoritair leunend bewind waar de Amerikaanse Founding Fathers rillingen van zouden krijgen. Voorwaar een revolutie.
Maar de kiezer heeft gesproken. En duidelijk gesproken. Kiezers spreken niet met één mond, behalve dan die ene keer als een presidentschap op het spel staat. Toch is de massa die Trump heeft gekozen verdeelder dan we denken. Analyses zullen over de tafel rollen maar zeker is dat de Amerikanen die zich benadeeld voelen, die denken dat ze links en rechts door ‘anderen’ worden gepasseerd, die niet onterecht denken dat de Democraten in hun elite-modus te weinig hebben gedaan om hun lot te verbeteren en die inderdaad Trump zien als hun ‘retribution’, als hun wraak op die elite, op de hoger opgeleide beterweters, dat die Amerikanen nu tevreden kunnen toekijken hoe Democratische Amerika zich de haren uit het hoofd trekt.
De ironie, of beter gezegd, het drama is dat de Trump-partij, de Trump-regering, de Trump-uitvoerders niets voor hen zullen doen. Hun wraak mag warm zijn, de gevolgen ervan zullen koud worden opgediend. Kort samengevat: de gewone burgers zullen niets beter worden van een regering-Trump. Maar die wraak op de elite hebben ze maar vast te pakken. Daar zal het, voor hen, ook bij blijven.